Jest to przejściowy lub długotrwały stan, który związany jest z poczuciem wewnętrznej pustki, izolacji, smutkiem, depresją. Przyczynami tego stanu mogą być okoliczności zewnętrzne, mogą to być przyczyny tkwiące w osobowości. Czynniki, które wywołują poczucie samotności zależą w dużym stopniu od wieku. Samotność nie jest chorobą, może jednak ją wywołać. Aby tego uniknąć należy odpowiednio wcześnie zdać sobie sprawę z tego, skorygować zniekształcony obraz swojej osoby. Można pielęgnować istniejące relacje z innymi, zadbać o nawiązanie nowych znajomości. Nie zawsze samotność równa się osamotnienie. Każdy z nas potrzebuje co jakiś czas chwilę pobyć sam ze sobą. Chwila taka jest potrzebna, aby móc się lepiej skupić , uzyskać dystans do pewnych wydarzeń, samego siebie lub odzyskać wewnętrzny spokój. Umiejętność bycia samym przez dłuższy okres czasu nie jest byle cnota. Osoby wybierające świadomie ta drogę, mogą zachować radość życia.