Terminem niepełnosprawność określa się swoiście długotrwały, często zupełnie trwały stan, który wywołuje ograniczenia w prawidłowym, normalnym funkcjonowaniu człowieka. Najczęściej są one spowodowane obniżeniem sprawności fizycznych lub psychicznych. Jest to uszkodzenie, utrata lub wada psychiczna, fizjologiczna, anatomiczna struktury ludzkiego organizmu. Może być to niepełnosprawność całkowita, częściowa; trwała lub okresowa; wrodzona lub nabyta, a nawet ustabilizowana (o stałym stopniu niepełnosprawności) lub progresywna (postępująca, pogarszająca się). Jest to niezwykle ważny problem współczesnego świata. Przede wszystkim wynika to z powszechności i rozmiaru owego zjawiska niepełnosprawności. Oprócz fizycznej lub psychicznej niepełnosprawności praktycznie od razu pojawia się też jako efekt wtórny niepełnosprawność społeczna. Jest to swoista niemożność funkcjonowania w społeczeństwie. Wyróżnia się niepełnosprawność pod kątem obniżonej sprawności zmysłowej, intelektualnej, funkcjonowania społecznego, komunikowania się, ruchową, psychofizyczną, a także mózgowe porażenie dziecięce.
