Schizofrenia

Czasami stosuje się na to określenie – choroba Bleulera, ale niezwykle rzadko. Jest to niezwykle zaburzenie psychiczne, które zaliczane jest ogólnie do psychoz endogennych. Głównymi objawami są zaburzenia w postrzegani lub wyrażaniu rzeczywistości. Wyróżnia się wtedy omamy słuchowe, paranoidalne, urojenia, zaburzenia mowy i myślenia. Znacznie przyczynia się to do dysfunkcji społecznej i zawodowej. Początek choroby najczęściej pojawia się we wczesnej dorosłości i aktualnie dotyka około pół procenta populacji. Diagnoza stawiana jest na podstawie wywiadu z pacjentem, a także obserwacji jego zachowania. Wśród objawów wyróżnia się dwa ich rodzaje, a więc: pozytywne, czyli te, które stanowią dodatkowe elementy, umiejętności w stosunku do podstawowych u danego pacjenta, a także ujemne, które stanowią zanik pewnych zdolności, czynności. Do pierwszych zalicza się halucynacje, urojenia, dziwaczne zachowania. Z kolei do drugich przede wszystkim zaburzenia mowy, ubóstwo mowy, apatię, nieuwagę, zobojętnienie, zubożenie mimiki i wiele innych. Wyróżnia się kilka typów schizofrenii: rezydualna, paranoidalna, katatoniczna, niezróżnicowana oraz zdezorganizowana, które minimalnie mogą się różnić między sobą występowaniem odpowiednich objawów oraz długością ich trwania.