Jest to uszkodzenie ciągłości skóry i dalszych tkanek lub narządów w skutek urazu mechanicznego. Są też rany powstałe w wyniku procesów chorobowych jak owrzodzenia żylakowe, odleżyny, owrzodzenia neuropatyczne, niedokrwienia lub zakażenia tkanek. Rozróżnia się rany cięte, kłute, postrzałowe, tłuczone, szarpane, kąsane. Często uszkodzeniom skóry towarzyszą uszkodzenia głębszych tkanek, uszkodzenia powięzi, mięśni, naczyń krwionośnych, nerwów, ścięgien, kości, stawów, czy przydatków skóry takich, jak paznokcie. Ma to istotne znaczenie dla procesów gojenia rany. Lekki uraz to otarcie naskórka. Rana najczęściej powstaje w wyniku działania ostrego przedmiotu, jak nóż ostrza. Powierzchniowa rana goi się najlepiej i najszybciej. Rana tłuczona powstaje w wyniku działania tępego przedmiotu. Wtedy dochodzi do zmiażdżenia tkanek przyległych do rany. Tkanki te ulegają martwicy, martwe muszą zostać wchłonięte w wypełnione tkanką bliźniaczą. Gojenie jest długie i zagrożone infekcją. Rany trzeba leczyć poprzez oczyszczenie, dezynfekcję, kontrole rany, usunięcie tkanek martwiczych, usunięcia ciała obcego, zapewnienie prawidłowego ukrwienia i unerwienia rany, szycie brzegów rany, stosowanie antybiotyków, stosowanie przeszczepów skórnych, stosowanie opatrunków klasycznych i hydrożelowych.
