Żył on w latach 1842 do 1906 roku. Urodził się w Gliwicach, a zmarł we Wrocławiu. Był polskim lekarzem, chirurgiem. Studiował teologię, potem medycynę na Uniwersytecie we Wrocławiu. W 1873 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Był asystentem w Instytucie Patologii u Waldeyera i Cohnheima, potem w Klinice Chirurgicznej u Hermanna Fischera. Od 1877 roku był już privatdozent chirurgii. Prace naukowe swojego autorstwa ogłaszał w trzech językach, a mianowicie po łacinie, po polsku i po niemiecku. Został w końcu profesorem nadzwyczajnym i prymariuszem w szpitalu św. Józefa we Wrocławiu.
